Jounc(-rega)
Juncus striatus
Juncaceae
Nom en français : Jonc strié.
Descripcioun :Lou jounc-rega trachis en ribo de ribiero, dins li mueio e li pelouso bagnado. Fai un pau pensa au jounc-nousa, Juncus articulatus, subretout la meno emé de gròssi tèsto. Pamens se recounèis à si cambo e fueio regado (fotò), si tepalo e soun boursèu mai lounginèu, e peréu si grano pu longo e mens plato.
Usanço :Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto. Escriéure au site se n'en sabès mai.
Port : Erbo
Taio : 15 à 60 cm
Fueio : costo paralèlo
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Juncus
Famiho : Juncaceae
Ordre : Poales
Coulour de la flour :
Verdo
Petalo : 6
Ø (o loungour) flour : 4 mm
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Si (Ca)
Autour basso e auto : 0 à 400 m
Aparado : Noun
Mai à avoust
Liò : Ribiero
- Mueio
- Pelouso bagnado
Estànci : Termoumediterran à Subremediterran
Couroulougi : Mediterranenco-Atlantico
Ref. sc. : Juncus striatus Schousb. ex E.Mey., 1822
Faus-arnica
Inula montana
Asteraceae Compositae
Autre noum : Arnica.
Nom en français : Inule des montagnes.
Descripcioun :Dins Ventour ié dison arnica à Inula montana, O. Madon, op.cit. p. 105. I'avèn mes lou noum de faus-arnica pèr lou destria de Arnica montana que ié dison peréu estournigo. Se recounèis à si fueio un pau torso e di proun pelouso. Coumpara emé l'estournigo que trachis mai en mountagno.
Usanço :Emai siegue pas lou vertadié arnica, aquest a li mémi prouprieta, majamen contro li macaduro : "Te tiro lou sang caia", O. Madon, ib. Fau faire macera li flour fresco dins de l'aigardènt. Ei vertuous peréu contro li bruladuro e li plago.
Port : Erbo
Taio : 10 à 40 cm
Fueio : basalo
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Inula
Famiho : Asteraceae
Famiho classico : Compositae
Tribu : Inuleae
Coulour de la flour :
Jauno
Petalo : >6
Ø (o loungour) flour : Pancaro entresigna
Flourido :
Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Liò : Colo
- Roucaio
- Tepiero seco
Estànci : Mesoumediterran à Mountagnard
Couroulougi :
Pancaro entresigna
Ref. sc. : Inula montana L., 1753